Adam Pustelnik – Wiceprezydent Łodzi

dr Marcin Szymański – Uniwersytet Łódzki

Cristian-Silviu Bușoi – Przewodniczący Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, Parlament Europejski (online)

prof. dr hab. Krzysztof Meissner – Uniwersytet Warszawski

dr Janusz Steinhoff – Przewodniczący Gospodarczego Gabinetu Cieni BCC

Annabel Short – Institute for Human Rights and Business

Moderator: prof. dr hab. inż. Łukasz Kaczmarek – Politechnika Łódzka

prof. dr hab. inż. Piotr Kula – Politechnika Łódzka
Julia Baryga – Politechnika Łódzka
prof. PŁ dr hab. inż. Piotr Dziugan – Politechnika Łódzka
prof. dr hab. inż. Władysław Mielczarski – Politechnika Łódzka
prof. PŁ dr hab. inż. Adam Wojciechowski – Politechnika Łódzka
Krzysztof Wojtysiak – Prezes Zarządu, Qair Polska S.A.
dr Aleksandra Ziemińska-Stolarska – Politechnika Łódzka

Tkanka miejska, jako twór ludzki, rozwijała się wraz z jej mieszkańcami. Dzisiejsze, nowoczesne społeczeństwo potrzebuje równie nowoczesnych miast, które uwzględnią jego potrzeby. Jedną z najistotniejszych pozostaje energia. Tegoroczny dzień długu ekologicznego przypadł w Polsce już 2 maja. Żyjąc na kredyt należy poszukiwać nowych źródeł „dochodu” energetycznego, zanim dojdzie do płatności klimatycznych odsetek. Podczas panelu omówione zostaną nowoczesne techniki i technologie, których implementacja wprowadzi nowe rozdanie w energetycznej transformacji miast skreślając je z listy dłużników. Tematyka panelu poruszy problemy związane ze zmianą struktur węglowych
oraz obliczaniem śladu węglowego, geotermią, nowoczesną biokotłownią,  wykorzystaniem wodoru jako paliw i nośników energii czy wymuszeniom termodynamicznym przy równoczesnym uwzględnieniu ograniczeń transformacji energetycznej.

Moderatorka: dr inż. arch. Aneta Tomczak – Politechnika Łódzka

dr hab. Dominik Drzazga – Uniwersytet Łódzki
dr inż. arch. Tomasz Majda – Politechnika Warszawska
prof. UAM dr hab. Łukasz Mikuła – Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
dr inż. arch. Danuta Mirowska-Walas – WMW Projekt s.c.
prof. ZUT dr hab. Maciej J. Nowak – Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny
prof. UŁ dr hab. Szymon Wiśniewski – kierownik Ośrodka Badawczego Europejskiej Polityki Przestrzennej i Rozwoju Lokalnego, Uniwersytet Łódzki

Potencjał energetyczny każdego miejskiego układu może być optymalizowany jedynie wówczas, kiedy do naszych działań włączymy gospodarowanie przestrzenią na płaszczyźnie planistycznej i operacyjnej. Rzeczywista redefinicja struktur zurbanizowanych jest jednak procesem długotrwałym, często konfliktogennym, o wysokich kosztach społecznych. Często trudno ją osiągnąć w racjonalnym czasie bez odpowiednio zaplanowanej i przeprowadzonej publicznej interwencji. Jest to tym bardziej trudne, że wymaga prewencyjnego działania wobec potencjalnych negatywnych skutków, osiągania społecznych konsensusów oraz prowadzenia długoterminowej, konsekwentnej polityki decyzyjnej dotyczącej kształtowania przestrzeni. Współcześnie niezbędnym komponentem procesu planowania przestrzennego jest wytwarzania energii odnawialnej w sposób rozproszony i bazujący bezpośrednio
na energii słońca oraz pośrednio na energii kinetycznej przepływów powietrza, wody, etc. Wymaga to dostosowania systemów regulacji prawnych do rynkowej i pozarynkowej produkcji i dystrybucji energii odnawialnej, co oznacza, że w planowaniu przestrzennym niezbędne są nowe rozwiązania legislacyjne i nowe mechanizmy korygujące rozproszone rynki energii nie tylko na poziomie ogólnokrajowym, ale także w aktach planowanie miejscowego na poziomie lokalnym. Wymaga to również diametralnej zmiany paradygmatu w zakresie wielu praw związanych z własnością nieruchomości, kryteriów naruszania interesu osób trzecich, czy zmiany zakresu pojęciowego wartości publicznych. W konsekwencji oznacza
to także konieczność zredefiniowania kompetencji władz publicznych w zakresie polityki rozwojowej i lokalnych polityk przestrzennych na wszystkich poziomach organizacyjnych państwa. Tematyka panelu będzie poruszać zagadnienia potrzeb i możliwości, szans i ograniczeń w strefach współczesnych regulacji planowania przestrzennego oraz wskazywać niezbędne kierunki zmian prowadzące do działań operacyjnych w kształtowaniu przestrzeni przyjaznej wytwarzaniu, magazynowaniu i dystrybucji energii odnawialnej rozumianej jako dobro wspólne.

dr Per Sieverts Nielsen – Technical University of Denmark

Moderator: prof. dr hab. Tadeusz Markowski – Uniwersytet Łódzki, Wiceprzewodniczący Rady Programowej Kongresu

Jan Bocian – RDS Fund ltd
Albert Gryszczuk – Prezes Zarządu, Krajowa Izba Klastrów Energii
prof. AGH dr hab. Joanna Kulczycka – Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
prof. PŁ dr hab. inż. Grzegorz Liśkiewicz – Politechnika Łódzka
Alicja Pawłowska-Piorun  – Centrum Eksperckie ESG Innowacje, ING Bank Śląski
Maciej Riemer – Dyrektor, Departament Ekologii i Klimatu Urzędu Miasta Łodzi
Adrian Sienicki – Członek Zarządu, Veolia Energia Łódź
Agnieszka Spirydowicz – Prezes Zarządu, Zgorzelecki Klaster Energii
dr inż. arch. Robert Warsza – Politechnika Łódzka

Transformacja energetyczna staje się wysoce dynamicznym procesem, z którym wiąże się szereg złożonych uwarunkowań, w tym interesów gospodarczych, geopolitycznych, społecznych. Najmocniej jej skutki odczujemy w strukturach zurbanizowanych. Regeneracja energetyczna wywoła przemiany we wszystkich sferach funkcjonalno- przestrzennych: wytwórczej, społecznej i środowiskowo-przestrzennej. Postęp technologiczny sprzyja procesom rynkowym i zdecentralizowanym i hybrydowym systemom zaopatrzenia w energię odnawialną i oszczędne jej użytkowane. Z drugiej strony obserwujemy silną presją (międzynarodową i krajową) na rzecz utrzymania monopolistycznych pozycji dostawców energii
i nośników energii, która może spowolnić nieunikniony proces transformacji w stronę OZE Ten cywilizacyjny proces transformacji energetycznej może jednak zostać w Polsce dokonany w sposób marnujący nasz potencjał energetyczny. Taki wyraźnie zarysowujący się scenariusz obniży konkurencyjność gospodarczą Polski w długiej perspektywie trwania. Aktualnie podejmowane spontaniczne decyzje w dziedzinie energetyki (motywowane krótkookresowymi i populistycznym przesłankami) tylko potwierdzają to zagrożenie. Potencjał energetyczny każdego terytorialnego układu może być właściwie wykorzystany tylko wówczas, kiedy do różnych działań włączymy sferę gospodarowania przestrzenią. Przemiany
w tym zakresie są procesem długotrwałym, o dużej inercji, konfliktogennym, o wysokich kosztach społecznych; często niedającym się przeprowadzić bez właściwej (złożonej i wysoce sprawnej) publicznej interwencji. Energetyczna transformacja wymaga nowych kompetencji władz publicznych, przemian w systemach wartości i dostosowania systemów regulacyjnych. To proces, do którego potrzebne jest antycypacyjne działanie, odnoszenie się do zalążkowych procesów i prewencyjne działanie wobec potencjalnych negatywnych skutków. Zadaniem władz jest wspieranie rozwoju rozproszonych systemów energii i ograniczanie tendencji monopolistycznych. Potrzebne jest zorientowanie interesu publicznego wokół rozproszonych systemów energetycznych bazujących na prywatno-publicznych strukturach właścicieli i współdzieleniu produktu oraz wspólnego systemu zarządzania popytem i podażą energii. Rozproszone systemy wymagają szczególnego zintegrowanego podejścia także w sferze gospodarowania przestrzenią z uwagi na konfliktogenny dostęp
do wiatru, słońca, miejsc lokalizacji banków energii etc. Debata może wskazać kluczowe współzależności procesu transformacji energetycznej miasta w aglomeracyjnych układach funkcjonalno-przestrzennych z wykorzystaniem zróżnicowanych terytorialnych (potencjałów) energetycznych (geotermicznych i kinetycznych, biologicznych etc.).

Moderator: prof. UŚ dr hab. Michał Krzykawski – Uniwersytet Śląski

Edwin Bendyk – Prezes Zarządu, Fundacja Batorego
dr hab. Mikołaj Lewicki – Uniwersytet Warszawski
prof. dr hab. inż. Jan Popczyk – Politechnika Śląska, Powszechna Platforma Transformacyjna Energetyki 2050
prof. UEW dr hab. Bożena Ryszawska – Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

Polikryzys definiowany jest jako moment, w którym trudno jest zhierarchizować problemy, wskazać ten najważniejszy i skupić na nim uwagę, ponieważ te występujące
w posegmentowanej rzeczywistości są ze sobą powiązane i nakładają się na siebie. W sytuacji polikryzysu, który przez ostatnie trzy dekady stał się jeszcze bardziej złożony, pojęcie entropii jest nieodzowne w zakresie, w jakim z jego przekrojowej interpretacji da się wysnuć ogólne zalecenia umożliwiające w miarę bezpieczne zorganizowanie tej złożoności. Kategorie ekonomiczne takie jak wzrost gospodarczy czy produktywność należy poddać gruntownej rewizji w świetle ustaleń innych niż ekonomia nauk. Myśl ekonomiczna,
która bagatelizuje mechanizmy wytwarzania entropii w procesie gospodarczym i uznaje stale postępujący wzrost PKB za podstawowy cel rozwoju przeszkadza w przeprowadzeniu adekwatnej do współczesnych wyzwań i pożądanej społecznie zmiany.

Moderator: prof. dr hab. Wojciech Paprocki – Szkoła Główna Handlowa w Warszawie

dr inż. Włodzimierz Gołębiowski – Dyrektor Zarządzający, Born Electric
dr inż. Irena Jałmużna – Politechnika Łódzka
Paweł Ochyński – Prezes Zarządu, Green Cell
dr Marcin Połom – Uniwersytet Gdański
prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata – Rektor Politechniki Krakowskiej
dr Michał Wolański – Szkoła Główna Handlowa w Warszawie

Elektromobilność w motoryzacji indywidualnej oraz w drogowym transporcie publicznym zaczyna być zjawiskiem coraz powszechniej występującym w niektórych aglomeracjach
w Europie i Azji. Pierwsze projekty dotyczące elektromobilności zostały podjęte także w USA. Wprowadzenie napędu wykorzystującego zestaw „silnik elektryczny oraz bateria”,
czyli pojazdów bateryjnych (Battery Electric Vehicle – BEV) stanowi uzupełnienie systemu mobilności, w którym energia elektryczna jako nośnik energii występuje od ponad 100 lat,
tj. od chwili wprowadzenia do eksploatacji pojazdów szynowych korzystających z trakcji elektrycznej: tramwajów, metra oraz elektrycznych zespołów kolejowych,
a także w trolejbusach. W wielu aglomeracjach te środki transportu publicznego stanowią ważny składnik systemu transportu publicznego. Promowanie BEV (samochodów osobowych
oraz autobusów) przez władze publiczne (unijne i krajowe) należy traktować przede wszystkim jako przejaw polityki przemysłowej adresowanej do przemysłu motoryzacyjnego. Przeznaczanie dużych subwencji podmiotowych i przedmiotowych (kierowanych do różnych odbiorców, w tym bezpośrednio do konsumentów kupujących BEV na cele prywatne)
na produkcję, zakup i eksploatację BEV ma miejsce, choć wiadomo, że wytwarzanie i użytkowanie tego taboru nie jest tak przyjazne dla środowiska naturalnego oraz klimatu,
jak to się przedstawia w wielu dokumentach urzędowych oraz w materiałach lobbystycznych upowszechnianych w mediach. Podstawowym wyzwaniem jest znalezienie i zastosowanie racjonalnego kryterium podziału ograniczonych środków publicznych na promowanie nowych rozwiązań technicznych (elektromobilność) z jednej strony oraz na promowanie rozwoju i wspieranie działalności operacyjnej transportu publicznego z drugiej strony.

prof. dr hab. Wojciech Paprocki – Szkoła Główna Handlowa w Warszawie & Joanna Węgrzynowska – Manager ds. ESG, LUXMED

Zdrowe miasta czyli jakie? Porozmawiamy o tym jakie czynniki wpływają na zdrowie mieszkańców w miastach oraz jakie rozwiązania mogą przyczynić się do tworzenia takich miejsc, gdzie podstawą jest profilaktyka zdrowotna mieszkańców, a samo leczenie nie powinno być rozwiązaniem bo ważniejsze staje się zapobieganie chorobom. Spróbujemy odpowiedzieć na pytanie jak regenerować współczesne miasta, aby nie szkodziły zdrowiu jego mieszkańców. W myśl idei There is no planet B rozmawiać będziemy o tym, że szkodząc naszej planecie – szkodzimy sobie.

Moderator: prof. UMCS dr hab. Artur Myna – Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Mieczysław Kieca – Prezydent Wodzisławia Śląskiego
Bartosz Kwiatkowski – Dyrektor Generalny, Polska Organizacja Gazu Płynnego
prof. PŁ dr hab. inż. Andrzej Marcinkowski – Politechnika Łódzka
Jakub Mazur – Wiceprezydent Wrocławia
prof. dr hab. inż. arch. Aleksander Noworól – Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
dr inż. Maciej Sołtysik – Prezes Zarządu, Instytut Projektów i Analiz, adiunkt na Wydziale Elektrycznym Politechniki Częstochowskiej

Sesja dotyczy problemów energetycznej regeneracji miasta w kontekście:
1) rozproszonych systemów energetycznych: Przestrzenne rozproszenie źródeł energii, a więc ich bliskość względem odbiorców umożliwia ich efektywne wykorzystanie i bilansowanie energii w skali lokalnej. W warunkach istotnych wahań w czasie wytwarzania i zużycia lokalnej energii, problemem są stosunkowo wysokie koszty jej magazynowania, a szansą innowacje, które obniżają tego rodzaju koszty. Zagrożenia i szanse rozproszonych systemów energetycznych, z uwzględnieniem bateryjnych, kinetycznych i cieplnych banków energii, będą stanowić interesujący przedmiot dyskusji na sesji w odniesieniu do teorii i praktyki energetycznej regeneracji miasta.
2) infrastruktury wodno-kanalizacyjnej: Infrastruktura wodna stanowi źródło regeneracji energetycznej, zwłaszcza poprzez oddziaływanie na mikroklimat i chłodzenie „wyspy ciepła”, którą stanowi miasto. Z kolei infrastruktura ściekowa jest wykorzystywana energetycznie jako źródło biogazu. Rozbudowa infrastruktury kanalizacyjnej na obszarach miast
o niskiej intensywności zabudowy mieszkaniowej, szczególnie zabudowy jednorodzinnej, powoduje jednakże, iż efektywność tego rodzaju sieci maleje. Zagrożenia i szanse rozwoju infrastruktury wodno-kanalizacyjnej w kontekście wyzwań regeneracji energetycznej miasta będą stanowić interesujący przedmiot dyskusji na sesji.
3) efektywności energetycznej systemów infrastruktury komunalnej w warunkach suburbanizacji i rozproszonej zabudowy podmiejskiej Żywiołowa, chaotyczna suburbanizacja terenów podmiejskich, określana jako urban sprawl, pozostaje nierozwiązanym problemem, który narasta w czasie. Rozproszenie zabudowy przyjmuje formę liniową, leap-frog (zespołów nielicznych zabudowań wśród pól) oraz pojedynczych budynków mieszkalnych, które są rozproszone wśród pól. Rozproszenie zabudowy powoduje, iż długość liniowych urządzeń infrastruktury technicznej jest nieproporcjonalnie wysoka w stosunku do liczby obsługiwanej ludności. Koszt budowy sieci energetycznej jest wówczas wyraźnie wyższy
niż koszt budowy tego rodzaju infrastruktury na obszarach o skupionej zabudowie. Koszt eksploatacji liniowych i sieciowych urządzeń infrastruktury na obszarach urban sprawl jest również dużo wyższy niż na obszarach przestrzennie skoncentrowanej zabudowy. Propozycje praktycznego rozwiązania problemu niskiej efektywności energetycznej systemów infrastruktury komunalnej w warunkach suburbanizacji stworzą „podbudowę” do dyskusji na sesji.

Moderator: prof. UŁ dr hab. Mariusz E. Sokołowicz – Uniwersytet Łódzki

Marta Malinowska – uczestniczka II Łódzkiego Panelu Obywatelskiego
dr Agnieszka Rzeńca – Uniwersytet Łódzki
Konrad Szpak – Prezes Zarządu, Instytut Polityk Publicznych
Joanna Ufnalska – Stowarzyszenie Topografie
Anna Wasiak – Kierowniczka Biura Aktywności Miejskiej, Urząd Miasta Łodzi
Anna Wierzbicka – Dyrektorka Wydziału Kształtowania Środowiska, Urząd Miasta Łodzi

W marcu 2023 roku Urząd Miasta Łodzi wspólnie z Uniwersytetem Łódzkim organizują panel obywatelski, którego celem jest wypracowanie z mieszkańcami rozwiązań,
które doprowadzą do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w mieście. Ta forma prowadzenia dialogu z mieszkańcami stanowi przejaw tzw. demokracji deliberatywnej.
To skomplikowane podejście do podejmowania dyskusji z mieszkańcami, w którym nie chodzi o przekonanie ludzi do głosowania w prostej sprawie, ale o pogłębioną dyskusję
na skomplikowane a ważne dla miasta tematy – w tym przypadku nad bardzo złożonym problemem, jakim jest zmiana klimatu i możliwości zapobiegania jej skutkom w mieście. Organizacja paneli obywatelskich niesie ze sobą wiele wyzwań, począwszy od zachęcenia do udziału w nich zwykłych mieszkańców (zakłada się, że osoby uczestniczące powinny zostać do tego panelu wylosowane), zapewnienie, by eksperci potrafili rozmawiać z mieszkańcami o trudnych tematach prostym językiem, po umiejętne prowadzenie dyskusji pomimo często dużych różnic w poglądach osób uczestniczących. Wyzwaniem jest również realne wdrożenie ustaleń podjętych w deliberacji, by mieszkańcy wiedzieli, że ich głos rzeczywiście ma znaczenie.